Land Rover Freelander Club Forum Index Land Rover Freelander Club
Welkom op het forum! Hier kan je terecht voor alles i.v.m. de Land Rover Freelander!!
 
 FAQFAQ   SearchSearch   MemberlistMemberlist   UsergroupsUsergroups 
 ProfileProfile   You have no new messagesYou have no new messages   Log out Log out  

Frans Polynesië
Goto page Previous  1, 2, 3
 
Post new topic   Reply to topic    Land Rover Freelander Club Forum Index -> Apres 4x4
View previous topic :: View next topic  
Author Message
Yohani
ne goeie freelander
ne goeie freelander


Joined: 25 Dec 2009
Posts: 435
Location: Putte (Mechelen)

PostPosted: Thu Nov 08, 2012 11:53 am    Post subject: Reply with quote

Woensdag 7 november

Vandaag is mijn laatste halve dag op de Markieseilanden, vanmiddag vertrek ik terug naar Tahiti, ik heb de Suzuki nog tot 11u en ben van plan die tot de laatste minuut te gebruiken. Samen met de man van een koppel uit Nieuw Caledonië rijd ik naar het centrum van Atuona, om nog enkele zaken te regelen, waaronder de aankoop van nog wat postkaarten en postzegels, het versturen van een brief, geld afhalen en enkele frisdrankjes te kopen. Eens dat in orde is komen de bezienswaardigheden in het dorp aan de beurt. Ik begin met het Espace Culturel Paul Gauguin, met een hele boel replica’s van de schilderijen van de man, zowel van zijn Polynesische periode als daarvoor. Op grote panelen staat ook de levensloop van de schilder beschreven, maar die laat ik voor wat ze zijn. Wat mij het meeste opvalt is hoeveel kleur er in de schilderijen zit eens Gauguin in Polynesië schildert, dit in contrast met zijn vorige eerder grauwe en grijze werken.

In de mooie tuin staat het Maison du Jouir, ook weer een replica, van het originele huis van Paul Gauguin. Langs enkele bungalows van de gemeente wandel ik verder naar een hangaar waarin het Centre Jacques Brel gevestigd is. In het middelpunt van de belangstelling en de hangaar hangt het gerestaureerde Beachcraft vliegtuig van Brel, Jojo genaamd, waarmee hij zoveel voor de plaatselijke bevolking deed. Tegen de wanden publiciteitsposters van zijn platen en films waarin hij mee speelde, die een overzicht geven van zijn carrière, terwijl door de hal liedjes als “Bruxelles”, “Port de Amsterdam” en “Ne me quitte pas” schallen. Ook tentoongesteld, de filmprojectoren die zo’n heisa in het dorp hadden veroorzaakt. Ironisch eigenlijk dat dit centrum over de carrière van Brel gaat, en niet over zijn leven hier, terwijl die carrière en zijn liedjes hier onbekend waren. Als men hem hier vroeg één van zijn liedjes te zingen, kwam hij steeds op de proppen met ondeugende zeemansliedjes die de vrouwen het schaamrood naar de wangen deed stijgen.

Volgende bezienswaardigheid is de Tohua Pepeu, een gerestaureerde archeologische site waar nu festiviteiten en dansen gehouden worden. Ik pik mijn gezelschap, die tijdens mijn bezoek wat in het dorp rondgewandeld heeft, weer op en we rijden naar het Cemitière Calvaire, waar zowel Jacques Brel als Paul Gauguin begraven liggen. Ik bezoek de graven en neem enkele foto’s waarnaar enkele van mijn collega’s op het werk naar gevraagd hebben. Ook de rest van het kerkhof met overwegend witte graven, frangipanestruiken en veel kleurrijke bloemen is best een bezoekje waard trouwens.
We hebben nog een uurtje om de archeologische site van Ta’aoa te gaan bekijken, deze ligt 7km verderop en is voor één keertje gemakkelijk te vinden.

Het blijkt de grootste Tohua’s te zijn die ik al in Frans Polynesië zag, met platvormen op verschillende niveaus en prachtig gerestaureerd. Een enkele persoon is bezig met het verwijderen van klim- en slingerplanten die de site opnieuw trachten te overwoekeren. Op zijn aanwijzingen loop ik verder de heuvel op, naar nog niet gerestaureerde delen van de site, waar op een kleiner vrijgemaakt platvorm, een tiki in de vorm van een rechthoekige steen met afgeronde hoeken staat. Op de voorkant van de steen zijn heel duidelijk ogen en een mond zichtbaar gegraveerd. De site zou nog honderden meters verder de helling oplopen, maar het wachten is op verdere restauratie (en de nodige fondsen daarvoor). Om kwart voor elf keren we terug naar Atuona, waar ik de auto aflever aan de verhuurder die hem komt ophalen aan het pension. De betaling wordt geregeld, ik krijg nog 1000 xpf terug omdat ik de tank volledig gevuld heb, terwijl die maar ¾ vol was bij aflevering.
Dan nog snel omkleden, de koffers in het busje van Tania, afrekenen, en met zijn 8-ten naar de luchthaven. Deze keer geen pannes of slechte weersomstandigheden, dus bagage inchecken nog een omhelzing ter afscheid en weg zijn we. Onderweg zien we nog enkelen atollen van de Tuamotu archipel onder ons voorbijglijden, 3u later landen we in Pape’ete. Na even wachten staat Beni van Fare Suisse er ook en laden we in afwachting van nog andere klanten, mijn koffers alvast in de auto. Vanavond beperk ik me nog tot het schrijven van wat kaartjes, een wandeling naar restaurant Retro voor kalfsmignonetten met spaghetti en champignonsaus en een grote coupe ijspret. Ik speel nog vertaler voor enkele Amerikanen afkomstig van een reusachtig, als een kerstboom verlicht, cruiseschip dat in de haven aangemeerd ligt. Trouwens vanavond ontdekt dat mijn internationale vlucht pas overmorgen om 22u50 ’s avonds vertrekt, in plaats van ’s morgens. Wat me een volledige dag extra geeft!

Yohani Razz

_________________
Frl 1 3drs 2.0 Td4 Sport Epsom Green '04
Defender 200Tdi 110 HCPU camper '92


Last edited by Yohani on Sun Dec 02, 2012 9:07 pm; edited 1 time in total
Back to top
View user's profile Send private message Send e-mail
Yohani
ne goeie freelander
ne goeie freelander


Joined: 25 Dec 2009
Posts: 435
Location: Putte (Mechelen)

PostPosted: Sat Nov 10, 2012 7:12 am    Post subject: Reply with quote

Donderdag 8 november

Vanmorgen na het ontbijt een laatste excursie geboekt die morgenvoormiddag zal doorgaan, vervolgens 3 verschillende autoverhuurbedrijven gecontacteerd en uiteindelijk was er bij Avis nog een Suzuki Jimny beschikbaar. Alle andere kleine auto’s zijn afgehuurd door mensen van op het cruiseschip. Het was niet onmiddellijk de bedoeling een 4x4 te huren, maar het opent wel enkele mogelijkheden. Ik verlaat Pape’ete via de Oostelijke route en na een korte bevoorradingsstop rijd ik verder naar de Tomb of Pomare V die tussen een kerkje en het strand naast een parking gelegen is.
Gezien het hier verlof is voor de schoolkinderen zijn er veel lokale bewoners met de kinderen naar het strand gekomen op deze zwoele dag.
Enkele kilometers verder neem ik de afslag naar Point Vénus en de Matavai Baai.

Op het punt staat er naast een mooie vuurtoren, tevens een monument dat de aankomst van de Bounty hier herdenkt en een memoriaal voor James Cook. Rondom mij allemaal Amerikanen van het grote cruisschip, hopelijk raak ik die verder onderweg kwijt, wat een drukte allemaal. In het arts en craft marktje koop ik nog wat souvenirs en vervolgens gaat het verder tot in Papeno’o. Gezien ik toch de 4x4 heb besluit ik de onverharde weg, diep het binnenland in, te nemen. In principe loopt deze volledig naar de andere kant van het eiland, doch meestal is die gebarricadeerd door een eigenaar van een stuk privégrond waar de weg overloopt en die graag wat geld wil aan verdienen. Telkens ruimt de overheid die weer op en telkens opnieuw sluit de man de weg weer af. Bij ons was die al lang onteigend geweest. Het valt dus af te wachten of ik kan doorsteken.
Het eerste deel van de route is nog een stukje onverhard, maar al snel is dat gedaan. Langs de wanden van de vallei waar ik door rijd, gutsen op verschillende plaatsen watervallen naar beneden. Door de regen die er de laatste dagen gevallen is, zijn ze wat talrijker en bevatten ze meer water.

De rivier is echter niet echt gezwollen en dus kan ik overal door de doorwaadplaatsen met de Suzuki, zonde de gammele bruggetjes te moeten nemen die het alternatief zijn bij hoog water. De vallei wordt smaller en de wanden steiler evenals de te nemen hellingen, maar de Jimny doet het goed op zijn baanbandjes. Bij de Relais de la Maroto koop ik een casse croute met omelet en een flesje bruiswater. Het wachten duurt nogal lang, ik had ondertussen een hele maaltijd kunnen eten, en ik heb ondertussen door de hitte niet echt veel zin meer in eten. Dus ga ik eerst via een afslag met een nog steiler padje op zoek naar Marae Farehape. Ik verras enkele volslanke Polynesische dames in monokini en gezien de katholieke en protestante missionarissen de mooie gewoontes van het Polynesische volk er uitgeranseld hebben, zijn ze nu preutser dan de dames op onze Europese stranden. De marae waar in mijn reisgids maar enkele woorden worden gespendeerd, blijkt ook weer heel mooi gerestaureerd te zijn, en bovendien niet één maar verschillende platformen te bevatten plus een hele reeks fundamenten van een dorpje. Ook hier weer is de restauratie vergezeld van het aanplanten van een deel van de inheemse of door de Polynesiërs ten tijde van de migratie meegebrachte planten, wat geheel weer heel erg knap maakt. Na het bezoek ga ik op zoek naar de beheerders van de site om de 200 xpf te betalen die gevraagd wordt voor het onderhoud van de site, voor een dergelijk goed onderhouden site heb ik dat meer dan over. Ik vind ze uiteindelijk onder een afdak bezig met het voorbereiden van het avondeten, ze lijken aangenaam verrast dat ik hen opgezocht heb om de op een bord gemelde som te komen betalen, blijkbaar hebben lang niet alle toeristen die gewoonte… .

Als ik mijn weg verder zet verschijnen er onheilspellende borden die waarschuwen voor een gevaarlijke route, gebruik op eigen risico, alleen 4x4 en zo verder. Het pad wordt nu duidelijk smaller ter breedte van één auto, met heel stevige hellingen en afdalingen, waarvan er sommige gebettoneerd zijn als het echt te grof werd met de hellingsgraad. Ik kruip nu echt in bergversnelling tegen de hellingen op en ben maar wat blij met de kleine versnellingen in de afdalingen met heel wat los gesteente. De weg kronkelt van de ene haarspeldbocht naar de andere, steeds hoger de bergen in. Juist voor een 200m lange onverharde en onverlichte tunnel haal ik een pick-up met toeristen in die op excursie zijn. De gids weet me te vertellen dat de weg inderdaad doodloopt aan een meer en ik dus de hele route terug zal moeten. Zijzelf doen dat reeds enkele 100-en meters na de tunnel, maar ik ga nog even door. De route wordt nu zo steil en gevaarlijk (aan de tunnel stond een bord dat dit deel van de route levensgevaarlijk is en niet onderhouden werd) dat ook niet helemaal doorga tot aan het meer, dat was toch al niet het doel van de rit, dat was zoals wel vaker de route zelf. Ik weet wel hoe ver ik kan gaan en dus stop ik op een gegeven moment op een plaatsje in een bocht waar ik in enkele manoeuvres kan draaien, neem eindelijk de tijd om wat te eten en keer vervolgens terug. Het eigenaardige is dat niet de hellingen die ik moet nemen steiler zijn dan ik verwachte van op de terugweg maar de afdalingen, waar ik soms van denk, ben ik daar tegenop gereden? Ik geraak zonder problemen terug aan de Relais de la Maroto en kan nu wat meer vaart zetten (al is dat relatief).

Tegen dat ik weer op de ringweg ben, wordt het wel duidelijk dat ik Tahiti Iti (het schiereiland) vandaag waarschijnlijk niet meer zal moeten bezoeken. Ik wil echter deze keer wel nog de Faarumai Watervallen en het Arahoho Blowhole zien voor het donker wordt. De blowhole staat het eerste op het programma, maar de “zoef” die gepaard gaat met het opspattende water dat door de zee omhoog tegen de rotsen gestuwd wordt, is indrukwekkender dan het opspattende water zelf. De Faarumai watervallen zijn echter wel de moeite waard, de eerste die ik in het begin van de reis al in het schemerdonker bezocht, is maar 5 minuutjes wandelen, de andere twee zijn 15 minuutjes verderop te vinden langs een wandelpad. Ik blijf er niet lang, maar dat heeft meer met bloeddorstige muggen dan met het uitzicht te maken. Ik besluit toch de hele ronde van het eiland te doen, maar zoals ik verwachte wordt het wat laat om ook het schiereiland nog aan te doen. Het zal nu al lastig worden met mijn zonnebril met voorgeschreven glazen de rit te voltooien (mijn gewone bril is op de kamer achtergebleven)
Uiteindelijk lukt dat wel, al is het oppassen geblazen met wandelaars, onverlichte fietsen en auto’s, ik ben dan ook doodop tegen dat ik in Fare Suisse aankom. Na even op mijn positieven komen rijd ik, deze keer met juiste bril, naar Place Vaiete, een plein aan de kade waar ’s avonds tientallen roulottes verzamelen, elk met hun eigen keuken, gerechten en stoelen en tafeltjes en waar een massa volk op af komt een heel erg gezellige bedoening. Bovendien is er vanavond ook nog een muzikaal evenement gaande ook. Een mooie afsluiter van de dag.

Yohani Razz

_________________
Frl 1 3drs 2.0 Td4 Sport Epsom Green '04
Defender 200Tdi 110 HCPU camper '92


Last edited by Yohani on Sun Dec 02, 2012 9:35 pm; edited 1 time in total
Back to top
View user's profile Send private message Send e-mail
Yohani
ne goeie freelander
ne goeie freelander


Joined: 25 Dec 2009
Posts: 435
Location: Putte (Mechelen)

PostPosted: Sun Nov 11, 2012 9:29 pm    Post subject: Reply with quote

Vrijdag 9 november

Vanmorgen een dure excursie in de vorm van een uurtje jetski en 2 uurtjes quad, om 8u30 wordt ik opgepikt dus zorg ik na het ontbijt dat mijn koffer en dagrugzakje naar de tijdelijke berging worden gebracht. Beni steekt ook de sleutel op de deur die toegang geeft tot het toilet en de badkamer zodat ik vanavond nog een douche kan nemen en me kan omkleden alvorens naar de luchthaven gebracht te worden. Als ik nog even naar mijn huurauto ga merk ik op dat de Fare Suisse tevens het Zwitserse consulaat is en Beni dus de honoraire consul. Niet iedereen kan zomaar zeggen dat hij in het Zwitserse consulaat overnacht heeft!
Om 8u30 wordt ik opgehaald door Clementine, van de organisatie die de excursie organiseert. Ik wordt naar even buiten Pape’ete gebracht, voorbij de Faa’a internationale luchthaven, waar ik vanavond vertrek, naar het Intercontinental Resort, waar de jetski’s al liggen te wachten. Ik krijg er ook te horen dat de quads eigenlijk ATV’s zijn, Rhino 4x4 buggy’s, en nu blijkt ook dat ik Clementine gisteren ook al tegen kwam op de piste voorbij de Relais de la Maroto, samen met Olivier de Zwitser.

Maar eerst is het dus de jetski waarmee ik op tour ga. Een 70 jaar oud koppel en een jong koppel gaan ook mee. In de lagune geldt er een maximum snelheid en moeten we achter elkaar blijven, eens door de Ta’apuna passage (natuurlijke doorgang in het rif, veroorzaakt door rivieren die zoet water lozen in de oceaan, koraal gedijt niet in zoet water, waardoor er tegenover een riviermonding zich dus geen koraalrif vormt. Hier is het nog even uitkijken voor de surfers die de golven hier berijden, maar vervolgens kan de gashendel dan toch open gedraaid worden. Omdat we ons nu in de open oceaan bevinden, zijn er hogere golven, wat maakt datwe soms serieuze sprongen maken waarbij de jetski een heel eindje uit het water komt. Het oudere echtpaar kan niet echt volgen en hinkt wat achterop, zodat we af en toe even wachten. Als we in de Bay de Pècheurs aankomen, moeten we niet lang wachten op onze eerste ontmoeting met dolfijnen, niet alleen zwemmen er enkele in groepjes, er zijn er andere die ware acrobatische stunts uithalen met sprongen en pirouettes waarbij ze razendsnel om hun lengteas draaien. Zo gauw we binnen een redelijke afstand gekomen zijn, wordt er eerst vertraagd en vervolgens de motor uit gezet, zodat we de capriolen van de dolfijnen in alle rust kunnen volgen. Als ze opnieuw wat op afstand zijn, gaan we ze terug opzoeken, zonder ze echter op te jagen. Zo houden we hen een hele tijd in het oog, tot het tijd is om terug te keren. Daarbij wordt het protocol in omgekeerde richting gevolgd van in het hierheen komen.
Na de landing heb ik juist de tijd om even onder de douche het zout af te spoelen en me af te drogen en aan te kleden en dan gaat het alweer richting de Rhino’s.

Hier is het een jong Canadees koppeltje dat de tweede Rhino bemand, terwijl ik met Clementine in de eerste rijd. Op de gewone weg rijd onze gids nog, maar eens op het onverharde pad op de Mt Marau neem ik over. Eerlijk gezegd valt de buggy me wat tegen, het is lang zo leuk niet als het rijden met een quad, het ding produceert heel wat irriterend lawaai, voor zijn gezapige snelheid, en als je remt komt het met veel geknars en gepiep uiteindelijk tot stilstand. Enkele malen stoppen we voor een panoramisch uitzicht of wat uitleg over de flora hier op de berg. Ik bedenk in stilte dat ik dit evengoed met de Suzuki had kunnen doen, en mezelf heel wat geld had kunnen besparen of kunnen trakteren op een 3u durende tocht met de jetski. Op het eindpunt is er de tijd voor een drankje en wat rondkijken en dan gaat het terug over dezelfde piste, zonder de stops deze keer.
Rond 1u ben ik terug bij de Fare Suisse en maak ik me op om alsnog naar Tahiti Iti te rijden, doch eens onderweg begint er een beetje reismoeheid op te treden en besluit ik het rustig aan te doen. Ik zoek een snackbar op waar ik een vleesragou met rijst eet en rijd vervolgens naar het “Museum van Tahiti en zijn eilanden”, waar ik in het begin van de reis voor een gesloten poort stond.

Nu is deze wel open en heb ik het museum helemaal voor mezelf, de expositie begint met hoe de eilanden zijn ontstaan en hoe ze evolueren tot de atollen, zoals de Tuamotu. Van een onderzeese vulkaanuitbarsting, over de vorming van een koraalrif tot het wegzakken en eroderen van het eiland en het omhoogkomen van het rif. Voorts is er dan de geschiedenis van Frans Polynesië aan de hand van voorwerpen (replica’s en archeologische vondsten) van de immigratiegolf tot de ontdekkingsreizen van de Europeanen. Ook een hele reeks zwart-wit foto’s maken deel uit van de collectie en geven een blik op het leven van toen en de mensen. Het is leuk vondsten te bekijken die afkomstig blijken te zijn van sites die ik tijdens de 4 afgelopen weken heb bezocht. In de tuin van het museum staan naast heel wat inheemse plantensoorten met naambordjes ook enkele peroques tentoongesteld net als een walvissloep en enkele reusachtige kooppotten die echter geen overblijfsel zijn van kannibalistische tijden, maar van even gruwelijke tijden van de walvisjacht. Ik beëindig de toer met een bezoekje aan de museumshop.
Ik keer nu terug naar Pape’ete en parkeer in de buurt van de kustboulevard en het Vaima shoppingcentrum om wat aan windowshoppen te doen en de Marché de Pape’ete te bekijken.

Die laatste ligt er vrijwel uitgestorven bij op dit uur van de dag op enkele bloemenkrans verkoopsters na die naarstig verwelkomingskransen aan elkaar rijgen onder het buurten met de collega verkoopsters. Op één van de visstanden liggen er nog enkele vissen die aan hun habitat ontrukt zijn te wachten op een klant. Ik keer nog even terug naar de kustboulevard voor een terrasje in het Retro café/restaurant waar ik enkele keren gegeten heb en doe er wat aan mensen kijken alvorens ik de auto voltank en terug breng naar het verhuurbedrijf. Ik maak nog een gezellige babbel met de chauffeur die me terugbrengt naar het Fare Suisse pension.
Terug in “het consulaat” is het tijd voor een douche, omkleden en dan in afwachting van de transfer naar het vliegtuig nog wat reisverhaal aanvullen. Als ik rond 8u30 weggebracht wordt naar het vliegveld is het aan het motregenen, een passend afscheid van deze mooie eilanden. Er staat heel wat volk aan te schuiven aan de check in, maar alles verloopt vlot en na de immigratie administratie passeer ik nog even via de taksrefund om een aankoop te regelen, zodat ik daar geen rekening voor toegestuurd krijg, en spendeer vervolgens nog enkele duizenden Pacifische franken in de taksvrije zone, klinkt alleszins opwindender dan “enkele tientallen Euro’s”. Na nog een drankje en een chocoladereep is alles zowat op en is het wachten op het boarden.

Ook dat loopt vlot al staan er weer velen al aan te schuiven in plaats van te wachten tot de stoelenrijen worden afgeroepen en gezien ik ver achteraan zit ben ik direct na de gezinnen met kinderen, hulpbehoevenden en eerste- en business klasse passagiers aan de beurt. Ik heb het geluk in een middenrij met maar 3 stoelen te zitten, waarbij de middelste stoel dan ook nog vrij blijft. Na een eerste vliegtuigmaaltijd wordt het licht gedoofd en typ ik in het halfduister nog wat aan het reisverhaal, af en toe treed er toch wat turbulentie op, maar voor de rest is het nu rustig. We zijn begonnen aan de lange trek terug naar de heimat.

Zaterdag 10 & zondag 11 november

Veel valt er niet meer te vertellen, vliegen is nu niet echt de meest spectaculaire manier van reizen, zeker niet als je het al veel gedaan hebt of als je vluchten van 22u voor de boeg hebt. Eten is er meer een tijdverdrijf dan een genot en comfort is ook niet alles in economy klas, maar het is en blijft de snelste manier om dergelijke afstand te overbruggen en dus doen we het er maar mee. Gelukkig is er de stop van 2u in Los Angeles die even de kans geeft om de benen te strekken, het meeste daarvan echter in de rij van de immigratiedienst. In tegenstelling tot mijn gewoonte is slaap ik deze keer toch heel wat, waarna je telkens als je wakker wordt helemaal verkrampt bent en dringend aan een wandelingetje op en neer het gangpad toe bent.

Zondag morgen om 7u00 landen we dan in Parijs, Charles De Gaulle luchthaven, maar het duurt nog een half uur voor we uiteindelijk uit het vliegtuig kunnen, ik ga dus in snelwandelpas naar de immigratiedienst en vervolgens naar de bagage band waar ik geluk heb wand de eerste koffer die in het vizier krijg blijkt de mijne zijn. Het treinstation is natuurlijk helemaal aan de andere kant van de luchthaven en ik kom met 5 minuten overschot aan op het perron vanwaar de TGV richting Brussel vertrekt. Na twee uur sta ik dan in Brussel waar ik na 5 minuten al de trein naar Mechelen neem om vervolgens de laatste 15km naar huis met de auto overbrug.
Deze vakantie zit er weer al op, ik vrees echter dat ik nog enkel dagen zal kunnen nagenieten van de jetlag!

Yohani Razz

_________________
Frl 1 3drs 2.0 Td4 Sport Epsom Green '04
Defender 200Tdi 110 HCPU camper '92


Last edited by Yohani on Sun Dec 02, 2012 9:55 pm; edited 1 time in total
Back to top
View user's profile Send private message Send e-mail
t-ke
Vrijlander-mod
Vrijlander-mod


Joined: 19 Nov 2007
Posts: 1357
Location: N51.0662/E4.3581

PostPosted: Thu Nov 15, 2012 3:20 pm    Post subject: Reply with quote

Welkom terug
Maar met die 5 foto's kom je er niet vanf Wink

_________________
fl1 td4 E '04 3deurs Giverny Green. Rip Sad
Rr p38 2.5 holland&holland

---------------------------------------
always smile, it confuses people!
Back to top
View user's profile Send private message Send e-mail MSN Messenger
Mathias
nen echte vrijlander!!
nen echte vrijlander!!


Joined: 01 Dec 2009
Posts: 2463

PostPosted: Thu Nov 15, 2012 4:13 pm    Post subject: Reply with quote

t-ke wrote:
Welkom terug
Maar met die 5 foto's kom je er niet vanf Wink


Eerste pagina staan er net iets meer, en zelfs meisjes in bikini en oranje strooi rokjes Very Happy

_________________
Mathias' Freelander I TD4 '04
"Debbie" Land Rover Series 1 80 inch '52
Back to top
View user's profile Send private message
t-ke
Vrijlander-mod
Vrijlander-mod


Joined: 19 Nov 2007
Posts: 1357
Location: N51.0662/E4.3581

PostPosted: Thu Nov 15, 2012 5:48 pm    Post subject: Reply with quote

Ok ok 15 foto's maar zolang weg 12 eilanden en dan ons proberen blij maken
Met 15 foto's Wink
En mats er zijn volgens mij meer foto's getrokken van meisjes met strooien rokjes
Dus we moeten samenwerken om ze te zien te krijgen Wink

_________________
fl1 td4 E '04 3deurs Giverny Green. Rip Sad
Rr p38 2.5 holland&holland

---------------------------------------
always smile, it confuses people!
Back to top
View user's profile Send private message Send e-mail MSN Messenger
Mathias
nen echte vrijlander!!
nen echte vrijlander!!


Joined: 01 Dec 2009
Posts: 2463

PostPosted: Thu Nov 15, 2012 5:56 pm    Post subject: Reply with quote

t-ke wrote:
Ok ok 15 foto's maar zolang weg 12 eilanden en dan ons proberen blij maken
Met 15 foto's Wink
En mats er zijn volgens mij meer foto's getrokken van meisjes met strooien rokjes
Dus we moeten samenwerken om ze te zien te krijgen Wink


Idd strak plan Exclamation Laughing Very Happy

Zoals Regi het zou zeggen: Waar zijn die plaatjes??? Very Happy

_________________
Mathias' Freelander I TD4 '04
"Debbie" Land Rover Series 1 80 inch '52
Back to top
View user's profile Send private message
Yohani
ne goeie freelander
ne goeie freelander


Joined: 25 Dec 2009
Posts: 435
Location: Putte (Mechelen)

PostPosted: Thu Nov 15, 2012 6:36 pm    Post subject: Reply with quote

Vanavond naar de Night of the Proms, jullie zullen dus nog een paar daagjes geduld moeten hebben.

Yohani Razz

_________________
Frl 1 3drs 2.0 Td4 Sport Epsom Green '04
Defender 200Tdi 110 HCPU camper '92
Back to top
View user's profile Send private message Send e-mail
DeepSpaceAlien
nen echte vrijlander!!
nen echte vrijlander!!


Joined: 22 Sep 2011
Posts: 1219
Location: Opwijk - Merchtem - Londerzeel

PostPosted: Thu Nov 15, 2012 11:36 pm    Post subject: Reply with quote

Mooie verhalen en al een paar mooie fotootjes gezien, waarvoor dank Wink

Als er nog fotootjes zijn van strooien rokjes, al dan niet gefotografeerd vanuit kikkerperspectief zullen die ook wel in dank onthaald worden denk ik Very Happy

_________________
As slow as possible, but as fast as necessary !
LANDBOUW=TOEKOMST
Grtjs Owendrie Teejeleej
[IMG]http://s03.flagcounter.com/count/AqLq/bg_B5FF6B/txt_000000/border_000000/columns_8/maxflags_248/viewers_0/labels_0/pageviews_0/flags_1/[/IMG]
Back to top
View user's profile Send private message Visit poster's website MSN Messenger
Yohani
ne goeie freelander
ne goeie freelander


Joined: 25 Dec 2009
Posts: 435
Location: Putte (Mechelen)

PostPosted: Sun Dec 02, 2012 9:58 pm    Post subject: Reply with quote

De langverwachte foto's werden toegevoegd aan de tekst, enjoy aye captain

Yohani Razz

_________________
Frl 1 3drs 2.0 Td4 Sport Epsom Green '04
Defender 200Tdi 110 HCPU camper '92
Back to top
View user's profile Send private message Send e-mail
t-ke
Vrijlander-mod
Vrijlander-mod


Joined: 19 Nov 2007
Posts: 1357
Location: N51.0662/E4.3581

PostPosted: Sun Dec 02, 2012 10:15 pm    Post subject: Reply with quote

Waar een,koude zondag niet goed voor is he Laughing

_________________
fl1 td4 E '04 3deurs Giverny Green. Rip Sad
Rr p38 2.5 holland&holland

---------------------------------------
always smile, it confuses people!
Back to top
View user's profile Send private message Send e-mail MSN Messenger
Display posts from previous:   
Post new topic   Reply to topic    Land Rover Freelander Club Forum Index -> Apres 4x4 All times are GMT + 1 Hour
Goto page Previous  1, 2, 3
Page 3 of 3
Watch this topic for replies
 
Jump to:  
You can post new topics in this forum
You can reply to topics in this forum
You can edit your posts in this forum
You can delete your posts in this forum
You can vote in polls in this forum



Powered by phpBB © 2001, 2005 phpBB Group

Abuse - Report Abuse - TOS & Privacy.
Powered by forumup.be free forum, create your free forum! Created by Hyarbor & Qooqoa - Auto ICRA

Page generation time: 0.1